Іван Іванавіч Васілевіч нарадзіўся 30 чэрвеня 1895 г. у в. Падстарынь Слонімскага павета Гродзенскай губерні (цяпер Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. У 1914 г. скончыў чатырохкласнае гарадское вучылішча і двухкласную лясную школу. З настаўніцкай семінарыі яго выключылі за чытанне нелегальнай літаратуры.

Уладзімір Ільіч Сёмачкін нарадзіўся 25 красавіка 1939 г. у г. Арле ў сям’і палітрука Ільі Ягоравіча Сёмачкіна (1907–1941). У верасні 1939 г. 125-ы стралковы полк, у якім служыў бацька, быў пераведзены ў Брэсцкую крэпасць. З першых хвілін Вялікай Айчыннай вайны Сёмачкіны разам з іншымі жыхарамі крэпасці трапілі пад агонь.

Іцхак Шамір (Езярніцкі) нарадзіўся 15 кастрычніка 1915 г. у мястэчку Ружаны Гродзенскай губерні (цяпер г. п. Ружаны Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці). Бацька, Шлома Езярніцкі, валодаў маленькай гарбарнай майстэрняй, падтрымліваў мясцовую двухгадовую яўрэйскую школу і ўзначальваў яўрэйскую абшчыну. Маці — Перале, была добрасардэчнай, спагадлівай жанчынай, займалася хатнімі справамі. У сям’і выхоўвалася трое дзяцей — Іцхак і дзве яго старэйшыя сястры Мірыям і Рыўка.

Казімір Велікаселец нарадзіўся 5 мая 1945 г.ув. Стараволя Шарашоўскага (з 1956 г. Пружанскага) раёна Брэсцкай вобласці. Яго глыбокая вера фарміравалася з маленства, хоць касцёл у вёсцы закрылі ў 1948 г. Да першай споведзі і святой камуніі хлопчыка рыхтаваў бацька і ў дзесяцігадовым узросце адвёз яго на веласіпедзе ў бліжэйшы касцёл у Кобрын — гэта 60 км у адзін бок.

Вячаслаў Васільевіч Сашко нарадзіўся 16 верасня 1954 г. у в. Мачулішча Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці. Яго дзед быў майстравітым чалавекам, на чале брыгады ў паўсотні чалавек пабудаваў мост у Семятычах і школу, у якой пазней вучыўся яго ўнук. Бацька быў вадзіцелем калгаснай грузавой машыны, часта браў сына ў паездкі. Вячаслаў з дзяцінства бачыў вакол працавітых людзей, уключыўся ў работу на гаспадарцы, з дванаццаці гадоў на жніве нават працаваў на камбайне.

Уладзімір Магамедавіч Бісултанаў нарадзіўся 9 сакавіка 1950 г. у г. Чу (з 1993 г. — Шу) Жамбылскай вобласці Казахскай ССР. У 1958 г. сям’я пераехала ў Чачню, на радзіму продкаў. Закончыў СШ № 91 г. Грознага. Пасля школы працаваў на чыгунцы, неўзабаве быў прызваны ў Савецкую армію. Служыў у Пінску, у 1-м вучэбным атрадзе Ваенна-Марскога Флоту СССР. Прайшоў шлях ад матроса да капітан-лейтэнанта.

Аляксей Міхайлавіч Сушчук нарадзіўся 8 мая 1925 г. у в. Кустовічы Кобрынскага павета Палескага ваяводства (цяпер Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці) у вялікай сялянскай сям'і. Бацька, Міхаіл Гаўрылавіч, быў працавітым гаспадаром, але пракарміць сям'ю з васьмі чалавек селяніну было цяжка. Большая частка ўраджаю ішла на выплату падаткаў.

Міхаіл Мікалаевіч Страпко нарадзіўся 11 лютага 1955 г. у в. Дуброўкі Драгічынскага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і. Вучыўся з Дуброўскай пачатковай школе, Гошаўскай васьмігодцы, пасля хадзіў за дзевяць кіламетраў у Бездзежскую сярэднюю школу.

Хаім Азрыэль Вейцман нарадзіўся 27 лістапада 1874 г. у мястэчку Моталь Кобрынскага павета Гродзенскай губерні (цяпер аграгарадок Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці). Яго бацька, Озэр Вейцман (1850–1911), служыў чыноўнікам канторы па сплаве лесу. Маці, Хаіма-Рахель-Леа (1852–1939), нарадзілася ў Моталі, у 1920 г. перасялілася ў Эрэц-Ісраэль і пазней заснавала ў Хайфе першы дом для састарэлых. Сям’я была шматдзетнай, налічвала 15 дзяцей, з якіх Хаім быў трэцім.

Мікалай Васільевіч Жук нарадзіўся 12 снежня 1949 г. у в. Заруддзе Крытышынскага сельсавета Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці. У 1966 г. скончыў Крытышынскую сярэднюю школу. Працоўны шлях пачынаў электраманцёрам, праз некалькі гадоў стаў тэхнікам-інспектарам па энерганаглядзе. На гэтай працы сутыкнуўся з важнай дзяржаўнай справай — завяршэннем электрыфікацыі сяла. Тады была пастаўлена задача электрыфікацыі вёсак да 50-годдзя Беларускай ССР, якая была выканана — ва ўсе вёскі раёна з колькасцю дамоў 14 і болей прыйшла электрычная энергія.